پورتال همایش های دانشگاه دامغان
  • صفحه اصلی
  • اخبار
  • گالري عکس
  • سایت دانشگاه
  • تماس با ما
Bootstrap Touch Slider
  1. :. صفحه اصلی
  2. آرشیو مقالات رویداد ها
  3. مجموعه مقالات دومین همایش ملی هنرهای نمایشی و دیجیتال
  4. مقاله قصه گو یا بازیگر: مطالعه ای درباره تکنیک های قصه گویی و بازیگری در اجرا
عنوان رویداد : دومین همایش ملی هنرهای نمایشی و دیجیتال
تاریخ برگزاری : 11 خرداد ماه 1400

قصه گو یا بازیگر: مطالعه ای درباره تکنیک های قصه گویی و بازیگری در اجرا

Storyteller or Actor: A Study on Storytlling and Acting Techniques
نویسندگان :

زینب خسروی ( دانشکده هنر دامغان )

دانلود فایل   

چکیده

یکی از بحث های داغ در سالهای اخیر نسبت اجرای قصه گویی و بازیگری است. این پژوهش می کوشد در مروری به تاریخ قصه گویی و تئاتر، نقاط عطف این دو شیوه اجرایی را روشن کند. با همین مقدمه مشخص است که پیش فرض پژوهش این است که بین قصه گویی و تئاتر رابطه تنگاتنگی وجود دارد. از زمان افلاطون و ارسطو روایت گری Diegesis و تقلید Mimesisبه عنوان دو شیوه بیان قصه مشخص شده است. اولی را به روایت گری حماسی نسبت دادند و دومی را شالوده بوطیقای تراژدی قرار دادند. ازآنجایی که بررسی گستره تاریخ تئاتر و تاریخ قصه گویی در این مجال نمی گنجد، این مطالعه مبتنی بر روش تحلیل مفهومی و استنتاجی به هنرمندان پیشرویی قرن بیستم می پردازد که در اجراهای تک نفره خود روی صحنه مرز بین روایت قصه و بازیگری را کم رنگ کردند. مطالعه نشان می دهد چگونه برتولد برشت با ارائه نظام تئاتر ایپک از چهره های تاثیرگذار در این جریان از درام موقعیت محور به تئاتر خرده قصه ها در کنار هم گذار کرد. برخلاف نئاتر واقع گرا درنظر برشت هدف قصه نشان دادن واقعیت نبوده است، بلکه بهتر کردن درک ما از آن روایت است. همراستا با این چرخش در تعریف از تئاتر، شاهد جنبش احیای هنرهای مشارکتی، هنرمندان بزرگی چون داریو فو بارها در اجراهای خود مرز قصه گو و نمایشگر را برای مداخله انتقادی می-شکنند. نقطه عطف ترکیب تکنیک های قصه گویی و بازیگری، در اجرای ماهابهاراتای پیتر بروک مشخص می شود. از سوی دیگر، در نیمه دوم قرن بیستم هنرمندان قصه گوی پیش تاز جنبش احیای هنر قصه گویی محدودیت های سنتی را مورد پرسش قرار دادند مانند ابی پاتریکس که روی تجربه پدیداری بدن قصه-گو حین روایت قصه و نسبت گفته پردازی قصه گو با زبان بدن او برای قصه گویی صحنه فرم های بیانی جدیدی را پیشنهاد داده استد. اکنون در آغاز قرن بیست و یکم، بیش از پیش مرز بین روایت قصه گویی و تئاتر کمرنگ شده است و اجرای قصه گویی تک نفره از گستره انبان از تکنیک های اجرایی روایی و بازیگری بهره می گیرند تا جایی که از اصطلاح بازیگر و قصه گو می توان به جای یکدیگر استفاده کرد.

کليدواژه ها

قصه گو. بازیگر. اجرا. روایت گری. تقلید

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
زینب خسروی , 1400 , قصه گو یا بازیگر: مطالعه ای درباره تکنیک های قصه گویی و بازیگری در اجرا , دومین همایش ملی هنرهای نمایشی و دیجیتال

برگرفته از رویداد



دومین همایش ملی هنرهای نمایشی و دیجیتال
تاریخ برگزاری : 11 خرداد ماه 1400


دیگر مقالات این رویداد

  • هنر تعاملی در آخرین نمایشگاه تادااکس تهران1398
  • تئاتر روایی در لرستان
  • تحلیل تکوینی پدیده اسنوبیسم در آثار اکبر رادی بر اساس آرای لوسین گلدمن با تکیه بر سه نمایشنامه «از پشت شیشه ها»، «شب روی سنگفرش خیس» و «پلکان»
  • تاثیر عصر دیجیتال بر رویکرد نسل جدید طراحان گرافیک ایران نسبت به تایپوگرافی فارسی
  • واکاوی و تحلیل ساختاری اثر نمایشی مرگ یزدگرد بر اساس نظریه ی باختین
  • بررسی تاثیر مهاجرت درآفرینش آثار هنری دیجیتال
  • سینمای مستند ایران و نشانه شناسی فرهنگ آب در فرهنگ عامه
  • بررسی تاثیر عصر دیجیتال بر طراحی مد معاصر
  • بررسی قابلیت های نمایشی افسانه های مردم عرب خوزستان با تاکید بر افسانه ی جمیل و جمیله
  • تاثیر عملکرد واقعیت مجازی در مکان‌یابی صحنه تئاتر با تکیه بر نظرات کریستوفربوف
  • تماس با ما


    نشانی: دامغان، میدان دانشگاه، دانشگاه دامغان
    پست الکترونیکی: pr@du.ac.ir
    مرکز تلفن دانشگاه: ۶-۳۵۲۲۰۰۸۱ ۰۲۳
    نمابر: ۳۵۲۲۰۱۲۰
    کد پستی: ۴۱۱۶۷ – ۳۶۷۱۶
    تلفکس روابط عمومی: ۳۵۲۲۰۲۴۹ ۰۲۳

    © کلیه حقوق متعلق به دانشگاه دامغان می‌باشد.

    همایش نگار (نسخه 10.0.12)    [مدیریت سایت]