چکیده

خشکسالی های مداوم و بهره برداری بیش از حد، بسیاری از مراتع را با خطر نابودی روبرو کرده و اجرای طرح های احیاء مراتع امری بسیار ضروری است. با توجه به نقش مهم قارچ های میکوریزا در حفظ بقاء و بهبود رشد گیاهان در شرایط نامساعد محیطی، می توان از آن ها جهت احیاء مراتع استفاده کرد. برای موفقیت چنین طرح هایی، آگاهی از وضعیت خاک، پوشش گیاهی و انواع قارچ های سازگار با شرایط طبیعی هر منطقه بسیار مهم است. تحقیق حاضر، بررسی و تحلیل مطالعات انجام شده در کشور، به منظور کمک به انتخاب گونه های مناسب تر جهت تهیه کود زیستی است. نتایج این مطالعه نشان داد که جنس های Glomus با 19 گونه، Funneliformis و Acaulospora هر کدام با 8 گونه بیشترین تنوع گونه ای را در مراتع ایران دارند. گونه F. geosporus با شناسایی در 13 تحقیق از 9 استان و گونه F. mosseae با شناسایی در 9 تحقیق از 9 استان، بیشترین پراکندگی را در مراتع بررسی شده دارا هستند. به طور کلی می توان چنین نتیجه گرفت که در صورت تمایل به استفاده از قارچ های میکوریز آربوسکولار جهت احیاء و توسعه مراتع، بهتر است برای هر منطقه گونه های سازگار با همان منطقه انتخاب شوند، اما در صورتی که امکان دسترسی به آن گونه ها فراهم نباشد و یا اساسا اطلاعاتی از گونه-های سازگار با آن منطقه وجود نداشته باشد، با توجه به پراکندگی و سازگاری گونه ی F. geosporus با مناطق بیشتری از کشور، استفاده از این گونه با احتمال موفقیت بیشتری همراه خواهد بود.

کليدواژه ها

قارچ، کود زیستی، مراتع، همزیست

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
زهرا محمدی بید , 1400 , مروری بر وضعیت همزیستی قارچ های میکوریز آربوسکولار با گیاهان مرتعی در مناطق مختلف ایران , اولین همایش بین المللی بوم شناسی و حفاظت از تنوع زیستی