رسانۀ تصویری در رسانۀ کلامی
Visual media in verbal media
نویسندگان :
فاطمه پرهیزگار ( دانشگاه فردوسی مشهد )
چکیده
پیشرفت فناوری و هنرهای دیجیتال در دوران معاصر، امکانات بسیاری را در اختیار رسانه‌های گوناگون از جمله ادبیّات داستانی قرار داده است و سبب شده بسیاری از نویسندگان میان سینما و ادبیّات پیوندی میان‌رسانه‌ای برقرار کنند، از امکانات تصویر در سینما بهره ببرند و داستان‌های خود را در فرمی نوین به نام نثر تجسّمی روایت کنند. نگارش داستان‌ها در این فرم باعث افزوده شدن قابلیّت‌های متنوعی به روایت‌گری می‌شود. بهره‌مندی از تصویر در متن، مخاطب را وارد رسانۀ ارتباطی دیگری به نام رسانۀ دیداری می‌کند و داستان را از صرفاً رسانه‌ای زبانی بودن به رسانه‌ای زبانی-تصویری تبدیل می‌کند. در این مقاله، به بررسی نقش استفاده از هنرهای دیجیتال و امکانات تصویری سینما در ادبیّات می‌پردازیم، فرم نوین شکل گرفته از رهگذر ایجاد پیوند میان این دو رسانۀ تصویری و زبانی را تعریف می‌کنیم و با بیان نمونه‌هایی به بررسی و تحلیل قابلیّت‌های متنوع نگارش داستان در این فرم می‌پردازیم. بررسی و تحلیل داستان‌های مورد مطالعه نشان می‌دهد به‌کارگیری تصویر در داستان‌ها سبب جذّابیّت بیش‌تر داستان‌ها برای خواننده می‌شود و به دلیل بیش‌تر درگیر کردن حس بینایی مخاطب، باعث فهم ملموس‌تر او از وقایع داستان و غرق شدن بیش‌تر مخاطب در جهان داستانی می‌شود. برخی از کارکردهای روایت کردن داستان با استفاده از تصاویر عبارت‌اند از: عینیّت بخشیدن به محتوا برای خواننده، کمک به نویسنده در فضاسازی و شخصیّت‌پردازی در داستان، افزایش سرعت انتقال مطالب به خواننده و ایجاز.کليدواژه ها
سینما، تصویر، ادبیّات داستانی، نثر تجسّمیکد مقاله / لینک ثابت به این مقاله
برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:فاطمه پرهیزگار , 1398 , رسانۀ تصویری در رسانۀ کلامی , نخستین همایش ملی هنرهای نمایشی و دیجیتال
دیگر مقالات این رویداد
© کلیه حقوق متعلق به دانشگاه دامغان می‌باشد.