چکیده

این مقاله نسبت تراژدی و نقاشی را در رساله ی فن شعر ارسطو، از منظر فلسفه ی اخلاق وی مورد مطالعه قرار داده است. به نظر ارسطو در رساله ی فن شعر، هنرمند نقاش در تقلید یا محاکات هنری اش می تواند چیزها را بهتر، بدتر یا همچون خودشان نقاشی کند. به نظر ارسطو نقاشی خوب، نقاشی ای است که چیزها را بهتر از خودشان تقلید می کند. ارسطو این بهتر بودن محاکات از چیزها در هنر نمایش را در گونه ی تراژدی می بیند. از نظر وی در تراژدی به خاطر اینکه شخصیت تراژدی یا خطایی اخلاقی مرتکب می شود که او را از مسیر سعادت، به کلی دور نمی کند یا اینکه شخصیت در آستانه ی مرتکب شدن به خطای اخلاقی از انجام آن سر باز می زند، شخصیتی است بهتر از آن چیزی که از آن تقلید شده است. پرسش های این پژوهش بدین شرح هستند که اولا: ارسطو چگونه از طرح بهترین نوع نقاشی به طرح بهترین نوع تراژدی می رسد و بین آن ها نسبت برقرار می کند؟ و ثانیا استلزامات اخلاقی این نسبت چگونه ایجاد می شود؟ هدف این پژوهش آن است که نشان دهد آنچه ارسطو در رساله ی فن شعر درباره‌ی بهترین نوع تراژدی از دیدگاه اخلاقی بیان کرده، قابل تسری به هنرهای تجسمی است. نتیجه ی پژوهش نشان می‌دهد که در واقع، ارسطو چنین بحثی را از هنرهای تجسمی آغاز می کند و آن را در هنرهای نمایشی بسط و گسترش می دهد.

کليدواژه ها

ارسطو، فن شعر، تراژدی، نقاشی، فلسفه اخلاق.

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
محمد هاشمی , 1402 , نسبت های اخلاقی تراژدی و نقاشی در فن شعر ارسطو , چهارمین همایش ملی هنرهای نمایشی و دیجیتال