چکیده

کاریکاتــور، هجو و مضحکــه دارای قدمت بســیار دیرینه ای در تاریخ اســت. کاریکاتور را به لحــاظ کاربرد، می تــوان به دو نوع کاریکاتورهای اجتماعی و سیاسی طبقه بندی ِاساسی و مهم کرد. اینکه هر جامعه تا چه حد امکان بهره‌برداری از طنز را دارد به عوامل مختلفی بستگی دارد. سیاست دولتمردان کشورها، نوع برخورد و مواجه حاکمیت‌ها با عموم مردم، تعریف هر جامعه از آزادی بیان و تعدد وقایع اجتماعی، سیاسی و اقتصادی هر کشور در هر برهه از زمان موضوعات و مسائلی هستند که کم و کیف استفاده از زبان طنز را تحت تاثیر قرار می‌دهند. بی‌شک هر چقدر فضای تعامل و تبادل اطلاعات در هر کشور بسته‌تر باشد زبان طنز در بیان انتقادها ابزار کارآمدتری خواهد بود. هنرمندان ایرانی نیز از گذشته‌های دور تاکنون از کاریکاتور (که فهم و درک آن برای عامه مردم راحت‌تر است) در بیان نظرات و انتقادهای خود بهره برده‌اند اما موضوعی که در بیشتر دیده شدن کاریکاتورها موثر است ارتباط هنرمندان این عرصه با مطبوعات است و نحوه نگاه جراید به مسائل مختلف و نوع جناح‌بندی‌های سیاسی و جهت‌گیری آن‌هاست که بر کم و کیف فعالیت کاریکاتوریست‌ها تاثیر می‌گذارد. این مقاله با استفاده از روش کتابخانه ای و مشاهده آثار ، به صورت توصیفی – تحلیلی تحقیق و نوشته شده است. لذا سعی برآن است تا با بررسی توصیفی از روند شکل گیری کاریکاتور در هنر ایران نقش و عملکرد آن را در شرایط اجتماعی ایران تحلیل و بررسی نماید.

کليدواژه ها

کاریکاتور ، فرهنگ بصری، نشریات ، کارکرد اجتماعی ،کارکرد سیاسی

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
, 1402 , چگونگی شکل گیری هنر کاریکاتور در تاریخ اجتماعی ایران , چهارمین همایش ملی هنرهای نمایشی و دیجیتال