چکیده

تغییر اقلیم با تغییر در صفات اکومورفولوژیکی (مانند شکل اندام)، عملکرد فیزیولوژیکی (سرعت و قدرت) و محدوده پراکنش گونه‌ها بر تنوع زیستی تأثیرگذار است. پاسخ راهبردی گونه ها نسبت به تغییرات پایدار اقلیم ممکن است به روش های مختلف از جمله تحمل شرایط زیستگاه، تغییر دامنه پراکنش به مناطقی در محدوده تحمل آنها، و انقراض باشد. جنس سمندر Neurergus دارای گونه های سمندر آذربایجانی (N. crocatus)، سمندر کردستانی (N. derjugini) و سمندر لرستانی (N. kaiseri) از ایران و سمندر آناتولی (N. strauchii) از ترکیه می باشد. در این پروژه با استفاده از رویکرد بی‌نظمی بیشینه (MaxEnt) براساس متغيرهاي اقليمي (بارشي و دمایی) و توپوگرافی (ارتفاع و شیب)، روند تغییر زیستگاه های مناسب و نواحی مستعد پراکنش، در گذشته (آخرین بین یخبندان و دوره میانی-هولوسن) و عصر حاضر برای سمندر به شدت در خطر انقراض کردستانی N. derjugini Nesterov, 1916، مدل‌سازی و ارزيابي گرديد. نتايج حاصل از مدل ها، نشان داد که بارش سردترین سه ماه سال، میانگین بارش و دمای فصلی بیشترین تأثیر را در شبیه سازی الگوی پراکنش N. derjugini در گذشته را دارا بودند، همچنین متغیرهای بارش در سردترین سه ماهه سال، بارش فصلی، دامنه درجه حرارت سالیانه و شیب زمین بر الگوی پراکنش و مطلوبيت زيستگاه براي عصر حاضر موثر بودند. می توان چنین استدلال کرد که عوامل زیست‌اقلیمی و توپوگرافی در دوره های مختلف در روند کاهشی مطلوبیت زیستگاه ها و الگوی پراکنش نقش مهمی داشته اند.

کليدواژه ها

تغییر اقلیم، مطلوبیت زیستگاه، سمندر کردستانی

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
رسول کرمیانی , 1400 , اثرات تغییر اقلیم بر مطلوبیت زیستگاه و الگوی پراکنش سمندر به شدت در معرض خطر انقراض، Neurergus derjugini Nesterov, 1916 (دوزیستان: سالاماندریده): از آخرین بین یخبندان تا دوره معاصر , اولین همایش بین المللی بوم شناسی و حفاظت از تنوع زیستی