چکیده

پژوهش حاضر یک مطالعه پیمایشی از بین مقالات پژوهشگران مختلف که در زمینه آموزش ریاضی خصوصا درمقاطع ابتدایی و متوسطه اول کارکرده اند، است. هدف از این تحقیق شناسایی روش های نوین تدریس ریاضی و تاثیر هر کدام از آنها بر نگرش ریاضی دانش آموزان است. برای این منظور مقالات مختلف را مورد بررسی قرار داده و از نتایج آنها به یک نتیجه گیری کلی رسیدیم و مزایا و معایب هر کدام از روشهای فعال (دانش آموز محور) و غیر فعال(معلم محور) مورد بررسی قرار گرفت. نتایجی که حاصل شد به این صورت است که روش دانش آموز محوری در دوران ابتدایی و راهنمایی تاثیر زیادی در یادگیری و فراتر از آن در تشکیل شخصیت ریاضی دانش آموز و نگرش آنها به ریاضی دارد. در دوران متوسطه دوم و دانشگاه روشهای فعال تدریس می تواند احساس سردی اجتماعی دانش آموز و دانشجو را از بین ببرد و با اظهار نظر در مورد مسائل ریاضی به این درس علاقمند شوند. مساله اضطراب ریاضی یک مساله مهم در بین دانش آموزان است، ترس از ناتوانی در حل مسائل ریاضی باعث می شود که دانش آموز از این درس گریزان باشد. روش های فعال تدریس و اصلاح ساختار کتاب درسی باعث می شود این ترس از بین برود و دانش آموز بتواند زبان ریاضیات را یاد گرفته و نحوه حل مسائل را کشف کند. با مطالعه برخی پژوهشها متوجه شدیم که روش های نادرست تدریس و نمره دهی می تواند خلاقیت، انعطاف پذیری فکری و ابتکار را در دانش آموز از بین ببرد چه بسا دانش آموز قبل از مدرسه همه این خصوصیات را داشته باشد. بنابراین روشهای صحیح آموزشی و بکارگیری درست آنها توسط معلم می تواند بر پیشرفت فکری و تجربی دانش آموز در درس ریاضی کمک بزرگی کند.

کليدواژه ها

آموزش ریاضی، نگرش ریاضی، روش های فعال تدریس، خلاقیت، انعطاف پذیری فکری، شناخت تجربی عملی درس، مدلسازی ریاضی

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
مجتبی دماوندی , 1401 , راههای افزایش کیفیت و کمیت آموزش ریاضی در مدارس و دانشگاهها و تاثیر مثبت ریاضی در زندگی دانش آموزان , هجدهمین کنفرانس آموزش ریاضی ایران