رویکرد سازنده گرائی در آموزش ریاضی
constructivism in mathematics education
نویسندگان :
مینا خانپور درکا ( دانشگاه ازاد قایمشهر )
چکیده
چکیده سازندهگرایی رویکردی به تدریس و مبتنی براین فرض است که یادگيری از ساختن ذهن حاصل می شود . دانش آموزان با ارزیابی اطلاعات جدید با یکدیگر و اطلاعات قبلی که در مورد موضوع مورد بحث می دانستند ، یاد میگيرند. در این نظریه بر ساخت دانش توسط دانش اموزان به صورت انفرادی یا اجتماعی تاکيد دارد، بر این اساس تدریس در این رویکرد میبایست مشارکتی بوده و از تلقی آنها به عنوان امری بيرونی اجتناب گردد. تغييرات مهم در برنامه درسی ایجاب می کند که با لحاظ نمودن دیدگاهها و رویکردهای نو دراین باره شاهد تغييرات در تمامیِ ابعاد اعم از تدریس معلمان، مشارکت دانشآموزان، پرورش روحيه نقد و... باشيم. یکی از مزایای مهم این رویکرد در آموزش ریاضی میباشد که در تمامی پایه ها کاربرد دارد. بر این اساس هدف این پژوهش تبيين نظریه سازنده گرایی بوده و ضمن بيان مبانی فلسفی و روانشناختی این نظریه، اثرات آن بر روشهای تدریس و آموزش ریاضی تشریح می گردد و با بررسی اجمالی برخی از روشهای تدریس مرتبط با این دیدگاه، کاربرد این روش در نظام تعليم و تربيت و بویژه تدریس ریاضی بيان می گردد .کليدواژه ها
واژه های کلیدی: سازنده گرایی، یادگیری مشارکتی ، رفتارگرایی ، روش های فعال تدریسکد مقاله / لینک ثابت به این مقاله
برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:, 1401 , رویکرد سازنده گرائی در آموزش ریاضی , هجدهمین کنفرانس آموزش ریاضی ایران
دیگر مقالات این رویداد
© کلیه حقوق متعلق به دانشگاه دامغان میباشد.